Het leek zo mooi te beginnen voor ons allemaal. Twaalf jaar geleden werd het ziekenhuis overgenomen door de firma Meromi Holding en was de eerste volledig geprivatiseerde instelling van Nederland een feit. Een overwinning van efficiency en marktwerking! Hoe kan het immers anders dat juist wij ons zo breed konden specialiseren in zaken van heroïne tot abortussen?

Groot was dan ook de verbazing toen in 2013 het Slotervaart werd overgenomen en geïntegreerd in de MC-groep van zorgondernemer Loek Winter. We wisten wel dat er wat financiële problemen waren, maar toch niet zo erg als de IJsselmeerziekenhuizen? Afgelopen juli werd nog door zorgverzekeraar Zilveren Kruis de portemonnee getrokken onder voorwaarde van heftige hervormingen. Maar, hier zijn we dan in de rechtbank, luisterend naar het verlossende woord: faillissement.

Ergens voel ik me wel schuldig.. Had ik meer kunnen doen om dit te hebben voorkomen? Hadden we minder gierig, minder ambitieus moeten zijn? De rest zit er verslagen bij. Enkele patiënten en betrokkenen die zijn komen opdagen tijdens de rechtszaak barsten in tranen uit. Dat gaat het vast goed doen in de krantenkoppen. Hoe dan ook, vooralsnog ben ik grotendeels buiten schot gelaten. Tussen alle huilende patiënten, stressende doktoren en wegkijkende directieleden is het mysterie natuurlijk ook niet te ontrafelen..

-???